"به نام معلم ، به نام پيامبر مهرورزي و عشق "



نيمه ي دوم ارديبهشت ماه وقتي لاله ها به روي روزگار ميخندند، روز معلم من است ...

معلم من مادر است ، بوسه هايش لذت شيرين بوسه ي مادر دارد ...

معلم من گل است ، مرا پروانگي درس داده است تا به دور خوبي هاي روزگار به رقص آيم ...

معلم من جان جهان است ....

معلم مهربانم:

اگر مادر دستم گرفت و پا به پا برد، اگر پدر آب و نان داد ، تو به من محبت آموختي و ايثارِ لبخند ...بي منت مهرت را نثار قلب كوچكم نمودي و سخاوتمندانه نقش زيباي دانايي بر ذهن كودكانه ام حك نمودي ....به من ياد دادي ميتوان چندين و چند كودك را مادرانه به آغوش كشيد و بوييد و بوسيد، حال آن كه فرزندت نباشند ...

روشني بخش دنياي تاريك بي علمي ام بودي و پر نقش ترين درس كلاس دوم را بر جانم نشاندي و دانستم :

فرشتگاني هستند كه با سياه شدن ورق هاي دفتر ، مويشان سپيد مي شود ، همان فرشتگاني كه معلم صدايش ميكنيم ...

و من عالم كوچك امروز ، بوسه بر دستان پر از مهرت ميزنم و فرياد ميزنم :

خانم يعقوبي، معلم عزيزم! تا ابد مهرت به دلم به يادگار خواهد ماند...

دوستت دارم: ستيا كوشافر







ارديبهشت ١٣٩٦
پاسخ:وای الهی من فدات بشم دختر زیبای من عشق من نفس من بی نهایت دوستت دارم مرسی عزیزم و خوشحالم امسال دختران خیلی خوبی چون شما داشتم وبهتون افتخار میکنم میبوسمت عشقم